Kuka naimisissa Giovanni Sforza?
Ginevra Tiepolo naimisissa Giovanni Sforza .
Maddalena di Mantova naimisissa Giovanni Sforza .
Lucrezia Borgia naimisissa Giovanni Sforza päivänä . Giovanni Sforza oli hääpäivänä 25-vuotias (25 vuotta, 10 kuukautta ja 29 päivää). Lucrezia Borgia oli hääpäivänä 12-vuotias (12 vuotta, 1 kuukautta ja 16 päivää). Ikäero oli 13 vuotta, 9 kuukautta ja 13 päivää.
Avioliitto päättyi .
Lucrezia Borgia naimisissa Giovanni Sforza päivänä . Giovanni Sforza oli hääpäivänä 26-vuotias (26 vuotta, 11 kuukautta ja 7 päivää). Lucrezia Borgia oli hääpäivänä 13-vuotias (13 vuotta, 1 kuukautta ja 25 päivää). Ikäero oli 13 vuotta, 9 kuukautta ja 13 päivää.
Avioliitto päättyi .
Giovanni Sforza
Giovanni Sforza d'Aragona (5 July 1466 – 27 July 1510) was an Italian condottiero, lord of Pesaro and Gradara from 1483 until his death. He is best known as the first husband of Lucrezia Borgia. Their marriage was annulled on claims of his impotence in March 1497.
Lue lisää...
Ginevra Tiepolo
Giovanni Sforza

Maddalena di Mantova
Giovanni Sforza

Lucrezia Borgia
Lucrecia Borgia, en valenciano Lucrècia Borja, en latín Lucretia Borgia, en italiano Lucrezia Borgia y en español Lucrecia de Borja (Subiaco, 18 de abril de 1480-Ferrara, 24 de junio de 1519) fue la hija de Rodrigo Borgia, el poderoso renacentista valenciano que más tarde se convirtió en el papa Alejandro VI, y de Vannozza Cattanei.
Fue hermana de César, Juan y Jofré. Por parte de su padre, tuvo también otros medios hermanos, entre ellos Pedro Luis de Borja. Más adelante, su familia representó como ninguna las políticas del maquiavelismo y la corrupción sexual comúnmente asociadas a los papados renacentistas. Se rumoreó que Lucrecia tuvo por amante a su propio hermano César, de quien supuestamente quedó embarazada [cita requerida].
Su figura histórica está teñida de prejuicios y tintes novelescos, mientras que los testimonios documentales fiables son insuficientes. No se conoce ningún retrato seguro de ella, aunque en una serie de pinturas, como el fresco de Pinturicchio o los retratos de Bartolommeo Veneto, se cree que la usaron de modelo. Estas efigies, frecuentemente bellas y de ambiguas expresiones, son una parte más del mito de Lucrecia. Rubia y frágil, era célebre la delicadeza de sus manos y la prestancia de su porte. Sirvió de modelo a Il Pinturicchio para su Disputa de santa Catalina y Tiziano la retrató, en compañía de su marido Alfonso d’Este, en La adoración de los Magos.
Poco se conoce sobre ella para tener la certeza sobre la veracidad de las historias donde le atribuyen una participación activa en los supuestos crímenes de su padre y de su hermano.[cita requerida] Su padre o su hermano con seguridad le concertaron una serie de casamientos con hombres importantes o poderosos de la época, siempre con las ambiciones políticas de la familia en mente, como era común en la época. Lucrecia se desposó con Juan Sforza, señor de Pésaro; Alfonso de Aragón, príncipe de Salerno, y Alfonso d'Este, príncipe de Ferrara. Su segundo marido, Alfonso de Aragón, hijo ilegítimo de Alfonso II de Nápoles y de su amante Troggia Gazela, pudo ser asesinado por César Borgia cuando su valor político empezó a eclipsarse.
Lue lisää...Giovanni Sforza

Lucrezia Borgia
Lucrecia Borgia, en valenciano Lucrècia Borja, en latín Lucretia Borgia, en italiano Lucrezia Borgia y en español Lucrecia de Borja (Subiaco, 18 de abril de 1480-Ferrara, 24 de junio de 1519) fue la hija de Rodrigo Borgia, el poderoso renacentista valenciano que más tarde se convirtió en el papa Alejandro VI, y de Vannozza Cattanei.
Fue hermana de César, Juan y Jofré. Por parte de su padre, tuvo también otros medios hermanos, entre ellos Pedro Luis de Borja. Más adelante, su familia representó como ninguna las políticas del maquiavelismo y la corrupción sexual comúnmente asociadas a los papados renacentistas. Se rumoreó que Lucrecia tuvo por amante a su propio hermano César, de quien supuestamente quedó embarazada [cita requerida].
Su figura histórica está teñida de prejuicios y tintes novelescos, mientras que los testimonios documentales fiables son insuficientes. No se conoce ningún retrato seguro de ella, aunque en una serie de pinturas, como el fresco de Pinturicchio o los retratos de Bartolommeo Veneto, se cree que la usaron de modelo. Estas efigies, frecuentemente bellas y de ambiguas expresiones, son una parte más del mito de Lucrecia. Rubia y frágil, era célebre la delicadeza de sus manos y la prestancia de su porte. Sirvió de modelo a Il Pinturicchio para su Disputa de santa Catalina y Tiziano la retrató, en compañía de su marido Alfonso d’Este, en La adoración de los Magos.
Poco se conoce sobre ella para tener la certeza sobre la veracidad de las historias donde le atribuyen una participación activa en los supuestos crímenes de su padre y de su hermano.[cita requerida] Su padre o su hermano con seguridad le concertaron una serie de casamientos con hombres importantes o poderosos de la época, siempre con las ambiciones políticas de la familia en mente, como era común en la época. Lucrecia se desposó con Juan Sforza, señor de Pésaro; Alfonso de Aragón, príncipe de Salerno, y Alfonso d'Este, príncipe de Ferrara. Su segundo marido, Alfonso de Aragón, hijo ilegítimo de Alfonso II de Nápoles y de su amante Troggia Gazela, pudo ser asesinado por César Borgia cuando su valor político empezó a eclipsarse.
Lue lisää...